OCHTERLONY
(AUCHTERLONIE, AUCHTERLONY, OCHTERLONIE, OCHTERLONY, OUCHTERLONY, OCHTERLONEE, AUCHTERLONY, AUGHTERLONEY, AUGHTERLONIE, AUCHTERLOWNEY, AUCHTERLOWNIE, ACHTERLONIE, ACHTERLONY, OUGHTERLONIE)
De naam werd het eerst gevonden in Forfarshire in de Taysidestreek in het noordoosten van Schotland, momenteel de "Council Area of Angus".
Ze bewoonden er meer bepaald de landgoeden van "Auchterlonie" vanaf ongeveer 1200.
De naam van een zekere John Auchterlonie werd teruggevonden in archieven bij een omwisseling van grond met zijn zoon Kenny in 1226.
De slagzin ("siuagh-ghairm"= slogan/oorlogskreet) van de clan is "Deus mihi adjutor" of "God is mijn helper".


ODAIR
Zie "Adair"

OGILVIE
(OGILVY, OGUILVIE, OGILBY, OGLEBY)
De betekenis is hetzelfde als in het Bretoense "Ochil", wat "zeer eenvoudig" betekent.  Ogilvie of "Ocel Fa", zoals de oorspronkelijke naam luidde, was een Pictische provincie in Angus (er bestaat nu nog een Glen Ogilvie bij Glamis) en de eigendommen behoorden tot Gillebride, tweede zoon van de graaf van Angus.  Gillebride "vernoorste" zijn naam tot Gilbert en nam als nieuwe familienaam de naam van zijn eigendommen.
De familie had sheriffs van vader op zoon in Angus.  Eén ervan werd gedood bij de Red Harlaw in 1411.  De afstammeling werd Lord Ogilvie van Airlie in 1491 en een eeuw later was een graafschap het logische gevolg.  Steeds een royalistische familie zijnde, voorzagen de Ogilvies in 1745 de koning van een regiment onder het commando van de jonge zoon van de 4de graaf.  Van de 600 ingeschreven manschappen droegen er 23 de familienaam Ogilvie.  Andere namen van soldaten waren Edward, Anderson, Smith en Robertson, namen die nog steeds domineren in Angus, waar de Airlie- landerijen zich bevinden.

O'GNIVE
(O'GNIMH, O'GNYW, O'GNEW, O'GNEEVE, O'GNEEVES, O'GNIEVES)
Zie "Agnew"

OLIPHANT
(OLIFANT, OLIFARD)
Deze Schotse achternaam is bijna zeker afgeleid van het Middeleeuwse latijnse woord "olifantus", waarvan de vertaling voor zich spreekt. Hoe deze naam ontstaan is als achternaam is onbekend. 
Een voorvader van deze familie was bekend als "David de Olifard". Deze was één van de Anglo-Noorse nobelen die uitgenodigd werden door de vroegere Noorse Schotse koningen om zich te vestigen in Schotland. David vestigde zich in Northamptonshire, maar toen hij koning David I redde bij de "Slag van Winchester Castle" (1141), kreeg hij een aantal eigendommen ten geschenke in Roxburghshire (lands of Crailing and Smallham). Later werden de eigendommen nog uitgebreid met gronden in Lanarkshire - geschonken door koning Malcolm en Arbuthnott (Mearns) - geschonken door koning William de eerste.
De familienaam werd het eerst teruggevonden in Perthshire (Gaelic: Siorrach Peairt), een voormalige provincie, momenteel Perth & Kinross, in centraal Schotland.
Een latere telg, Sir William Oliphant, verdedigde Stirling Castle tegen de invasie van de Engelse Edward I. Stirling Castle was het laatste bolwerk dat standhield tegen de Engelsen. Na gevechten die duurden van 22 april tot 20 juli 1304, werd Sir William gevangengenomen en moest hij om de doodstraf te ontlopen zijn getrouwheid zweren aan Edward I.
Acht jaar later als kasteelheer ("Governor") van Stirling Castle, ondertussen trouw gezworen aan Robert The Bruce van Schotland, werd hij opnieuw gevangengenomen, deze keer door Edward II, tijdens de onafhankelijkheidsoorlogen. Hij werd meteen gevangengezet op één van de Buiten-Hebrideneilanden, waar hij overleed op een niet gekende datum na 1313.
De vierde Lord Oliphant liet Hatton Castle (bij Turriff in Aberdeenshire) bouwen in 1575.
Vóór 1814 stond het bekend als "Balquholly of Balquollie Castle".


O'LOHAN
Zie "Logan".


ORCHARD
Zie "Urquhart"

ORROCK
(ORROK, ORRICK, ORROCKS, ORROX, ORAIK)
Deze naam is afgeleid van de plaats met dezelfde naam "Orrock" in Fife.
In 1248 schonk Symon filius Simonis de Oroc, met toestemming van zijn zoon Robert en zijn broer Freskinus, de gronden van Muyoch en Cnokduuy aan de abt en het klooster van Dunfermline (Dunfermelyn).
Veel mensen met de naam "Orrock" of variaties, worden vermeld in het "Register van Dunfermelyn".
In 1296 ondertekenen Symon en Robert de Orrok, beiden van Fife de "Ragman Roll" en beloofden zo hun trouw aan Edward I.

OUDNEY, OUDNE, OWDY
Zie "Udney"