NAPIER
(NAPER, NAPPER, NAIPER, NAPEER, NEAPER)
De voorouders van de naam Napier zijn vermoedelijk afkomstig uit het oude Schotse koninkrijk Dalriada. Napier werd gebruikt om iemand aan te duiden die werkte als persoon aan een koninklijk hof die verantwoordelijk was voor de tafelkleden en het linnen, die gezamenlijk het servies werden genoemd. In Engeland, onder het bewind van Henry I, bezat William de Hastings het landhuis van Ashele in Norfolk. Dit had hij verkregen omdat hij het tafelkleden en linnengoed bij de kroning van de Engelse koningen verzorgde. De eerste optekening van de naam in Schotland was rond ca. 1290 toen John Naper van Malcolm, graaf van Lennox, een oorkonde van het kwartland kreeg genaamd Kylmethew.
De achternaam Napier werd voor het eerst gevonden in het voormalige graafschap Perthshire (Gaelic: Siorrachd Pheairt) in het huidige Council Area van Perth en Kinross, gelegen in centraal Schotland. Een Schotse legende vertelt echter een heel andere oorsprong. In een groot gevecht tussen de Schotten en een vijand, wiens nationaliteit niet is gespecificeerd, stonden de eerste op het punt te gaan verliezen, toen een zekere Donald, zoon van de toenmalige graaf van Lennox een standaard greep en de terugtrekkende soldaten verzamelde. Deze daad van dapperheid veranderde de posities van de strijders en resulteerde in de volledige triomf van de Schotten. De koning die hoorde van Donald's moed, verklaarde dat hij "NA ​​PIER" had "geen Hij beval hem deze woorden als achternaam aan te nemen en gaf hem landen in Fife en de landen van Goffurdor Goosford. Deze "legende" is misschien geen legende, maar in feite gebaseerd op waarheid, aangezien beide bovengenoemde versies van de oorsprong van de familie het erover eens zijn dat de familie afstamt van het huis van Lennox en hun voorouders de naam Lenox ook genaamd Napier gebruikten. Nog een andere bron beweert dat er wordt gezegd dat Donald, een zoon van de graaf van Lennox, voor zijn moed in de strijd, zijn naam door de koning in Napier liet veranderen. Na de strijd deed eenieder zijn weer zijn eigen ding en zei de koning tot hen: "Jullie hebben het allemaal dapper gedaan, maar er is iemand onder jullie die "Na Pier" heeft en de koning gaf hem grondeigendommen in Fife en Goffurd. Het volstaat alvast te zeggen dat de trouw van de familie en felle gevechtsijver zonder angst,  zeker niet in twijfel kan genomen worden. Verder naar het zuiden hadden de Hundredorum Rolls uit 1273 twee vermeldingen voor de familie, beide in Oxfordshire: Jordan le Nappere en Thomas le Nappere.


N
ICOLL
(NICOLSON)
Afgeleid van Nicholas, een persoonsnaam naar Brittannië gebracht door de Noormannen.  De oorsprong is Grieks en betekent: "zegevierend volk".  Van alle afgeleiden van Nicholas zijn de meest voorkomende Nicol, Nichol en Nicoll.  Ze verschenen overal te lande vanaf de 16de eeuw.  De Engelse vormen Nicholls en Nixon vond je niet in het middeleeuwse Schotland.  De Hoogland- tak van de familie heeft de namen MacNicol en Nicolson min of meer afwisselend gebruikt.  Al zeer vroeg vestigde zich deze tak in de noordwestelijke Hooglanden.  Alhoewel de bezittingen veelal overgingen naar de MacLeods, vind je toch frequent de originele namen op het eiland  Skye.  Sheriff Nicolson van Portree was de naamgever van enkele Cuillin bergpieken in de 19de eeuw.  De Nicolsons van Lasswade, Midlothian, waren een oude ridderfamilie in de 17de eeuw.  Een 18de eeuwse Sir William Nicolson huwde vier keer en verwierf het vaderschap over 23 kinderen, die allen de naam Nicolson droegen.  Deze man (en zijn respectievelijke vrouwen) heeft  zeker zijn steentje bijgedragen tot de verspreiding van de familienaam!

NASMYTH
(NAISMITH, NAYSMITH, NAESMYTH, NESMITH, NESBITT, NESSMITH)
De eerste dragers van de naam Nasmyth waren een familie van Strathclyde-Britten die in de Schots-Engelse grenslanden woonden.
De naam is afgeleid van het middelengelse woord "knyf" (mes) of "nayl" (nagel) + "smith" (van "smitan"= metaalbewerker of smid). 
De achternaam Nasmyth werd voor het eerst gevonden in Renfrewshire (Gaelic: Siorrachd Rinn Friù), een historisch graafschap van Schotland, vandaag omvattend de Council Areas van Renfrew, East Renfrewshire en Iverclyde, in de regio Strathclyde in het zuidwesten van Schotland, waar ze een familiezetel hoielden sinds vroege tijden en hun eerste verslagen verschenen op de vroege volkstellingen die door de vroege koningen van Schotland werden genomen om het belastingtarief van hun onderdanen te kunnen bepalen.



NISBET
(NYSBIT, NISPETT, NISPET, NISBIT, NISBETT, NESSBITT, NESSBIT, NESBYTH, NESBITT, NAIBET, NESBETH, NESBET, NAISBITT, NAISBIT, NESBETT, NAISBETT, NAIBETT)
De Nisbet-familie woonde op een van de verschillende plaatsen in het grensgebied van Schotland en Engeland, met de naam Nesbitt of Nisbit. Er waren gehuchten van Oost-Nisbet en West-Nisbet in Berwickshire, een dorp van Nisbet in Roxburghshire, een Nesbit in Northumberland en een gemeente Nesbit in County Durham. Deze plaatsnamen zijn afgeleid van de Midden-Engelse woorden "nese", wat "neus" betekent en "bit", wat een "stuk grond" betekent. Als zodanig wordt dus gedacht dat deze plaatsnamen verwijzen naar geografische kenmerken die op een neus lijken. De achternaam is mogelijk ontstaan ​​onafhankelijk van deze verschillende plaatsnamen.
De achternaam Nisbet werd voor het eerst gevonden in Berwickshire, een oud Schots graafschap, tegenwoordig deel uitmakend van de Scottish Borders Council Area, gelegen in het oostelijke deel van de Borders Region van Schotland, waar ze vanaf het begin hun familiezetel hadden. Koning David I bevestigde in een oorkonde (nu bewaard in de archieven van de kathedraal van Durham) dat hij in 1139 landeigendommen in Nisbet schonk aan Aldan de Nisbet, de stamvader van de Nisbets. Volgens familieoverlevering stammen ze af van Gospatric, graaf van Northumbria (overleden in 1073).


NIVEN

(NEVIN, NEVINS, NIVENS, NAVIN, NEWIN, NEVANE, NIFFEN, NIFEN, NIVING, NEVING, NEWING, NEIVEN, NIVINE, NEVISON, NIVESON, MacNIVEN)
De wortels van de naam Niven zijn te vinden onder de Strathclyde-Britse bevolking van de oude Schots-Engelse grensstreek. Niven werd oorspronkelijk gevonden in Ayrshire. De achternaam Niven werd ook beschouwd als afgeleid van de Gaelische patroniem Mac Naoimhin, die is afgeleid van het woord "naomh", wat "heilige" betekent.
De achternaam Niven werd voor het eerst teruggevonden in Ayrshire (Gaelic: Siorrachd Inbhir Àir), voorheen een graafschap in de zuidwestelijke Strathclyde-regio van Schotland, dat tegenwoordig deel uitmaakt van de raadsgebieden van Zuid-, Oost- en Noord-Ayrshire, waar ze een familiezetel hadden sinds zeer oude tijden, nog lang voor de Normandische verovering in 1066.
Gerelateerd met de "Cumming"-clan.



NOBLE
(NOBEL, NOBILLE, NORBELL, MacNOBLE, NOBILL, NOBIL, NOBELLE, NOEBLE, NOBILE, NOBELS, NOBELLS)
In de historische en betoverende regio van Schotland ontstond een veelheid van adellijke families, waaronder de voorname Noble-familie. Oorspronkelijk waren de Schotse mensen alleen bekend onder een enkele naam. Vaak namen ze namen aan die waren afgeleid van bijnamen. Bijnaam-achternamen zijn afgeleid van een toegevoegde naam. Ze weerspiegelden meestal de fysieke kenmerken of kenmerken van de eerste persoon die de naam gebruikte.
Noble is een bijnaamtype van de achternaam voor een persoon met een uitzonderlijk sierlijk karakter dat is afgeleid van het Oud-Franse woord noble, dat in wezen dezelfde betekenis had als de moderne Engelse term.
Verder terugkijkend vermeldden de Magni Rotuli Scaccarii Normanniae Walter en Gillebert le Noble, Normandië 1180 - 1195.
De achternaam Noble werd voor het eerst teruggevonden in East Lothian, waar een Engelse familie met deze naam zich vestigde als subvazallen van de familie van de Vallibus (Vaux) aan het einde van de twaalfde eeuw. William Nobilis bezat een deel van het land van Garmilton onder William de Vallibus.  Hij werd opgevolgd door zijn zoon Radulph die de toelagen van zijn vader bevestigde. Radulphus Nobilis was getuige van een toelage van Vinianus de Mulineys aan het ziekenhuis van Soltre in 1198-1234. Tussen 1214-30 was hij getuige van een overeenkomst tussen de monniken van Neubotle en Adam Malherb, heer van Morham.
Verder naar het zuiden in Engeland vermelden de Hundredorum Rolls van 1273: Amice le Noble, Huntingdonshire; Hugh le Noble, Bedfordshire en Thomas le Noble, Oxfordshire. De Yorkshire Poll Tax Rolls van 1379 bevatten een zekere Robertus Nobill.
Gerelateerd met de "Chattan"-clan.

 

NORTON
(NOTTON)
Zie "MacNaughton".