KALHOUN
(KULHOUN, KOLHOUN)
Zie "Colquehoun".

 

KEITH
Gerelateerd met de "Chattan"-clan.


KELLY
(KELLIE)
Deze naam bevindt zich tussen de vijftig meest voorkomende in Schotland.  Kenschetsend is ook dat het de tweede meest voorkomende Ierse familienaam is.
De meerderheid van de Schotse Kelly's is oorspronkelijk van Ierse afkomst.  Niet allemaal echter, want er zijn gronden van Kellie in Fife en in Angus.  Deze naam komt van het Keltische "coille", wat woud betekent.  Sommige dragers van deze naam komen dan ook de streek van Fife en Angus.  Zo was er bijvoorbeeld een John van Kelly, die abt was van de abdij van Arbroath in 1373.  De Ierse versie van deze naam is "O Ceallaigh", wat "kind van de oorlog" betekent.
Veel Ierse familienamen zijn zo gebruikelijk in Schotland dat ze genaturaliseerd zijn (zoals Docherty en Gallacher).  Andere, zoals Kennedy, weerspiegelen het feit dat de Schotten en de Ieren een gemeenschappelijk taalkundig erfgoed hebben.  De Ierse immigratie kwam om gang in de late achttiende eeuw en kende een hoogtepunt tijdens de aardappelschaarste in 1840.  Nooit was er een grotere toevloed van buitenlanders als toen.  Zelfs de Italiaanse immigratie in het begin van de twintigste eeuw was maar een fractie van hetgeen rond 1840 gebeurde.  Ondanks dit heeft elk Schots dorp toch sindsdien zijn Italiaans ijssalon of visrestaurant, maar geen enkele Italiaanse familienaam heeft in Schotland echt voet aan de grond gekregen.  Opeenvolgende immigraties laten ongetwijfeld sporen na, maar het is toch ongewoon dat de namen Novak en Patel ooit zo familiair worden in Schotland als Kelly en Docherty.
In Ierland komt de naam ook voor als O'Kelly en O'Killia.


KEMP
(KEMPE)
Toen de voorouders van de familie Kemp na de Normandische verovering van 1066 in Engeland aankwamen, namen ze natuurlijk ook hun naam mee. Het is een naam voor een kampioen bij een steekspel of worstelen. In het middeleeuwse Engeland werd het steekspel gebruikt om feodale ridders te trainen voor de strijd. Bij verder onderzoek ontdekten we dat de naam was afgeleid van het Midden-Engelse woord "kempe", wat een afgeleide is van het Oud-Engelse woord "cempa", wat "krijger" of "kampioen" betekent.
De achternaam Kemp werd voor het eerst teruggevonden in Wiltshire, waar één van de eerste notities van de naam "Eadulf Cempa" was in 902. Jaren later werd Edmund Kempe vermeld in Norfolk c. 1100 en Ralph le Kemp werd vermeld in de Subsidierollen van 1296 in Sussex.
De Hundredorum Rolls van 1273 bevatten Alan Kempe in Suffolk en William Kempe in Oxfordshire. De Yorkshire Poll Tax Rolls van 1379 bevatten Ricardus Kempe en Johannes Kempe.
De parochie van Slindon in Sussex was van grote betekenis voor de familie. Slindon House, de zetel van de gravin Dowager van Newburgh, werd oorspronkelijk gebouwd door één van de aartsbisschoppen van Canterbury en was enige tijd de residentie van de gevierde aartsbisschop Langton, die hier stierf tijdens het bewind van Henry III. Het huidige herenhuis, gebouwd door Sir George Kemp tijdens bewind van Elizabeth is een knappe structuur met een gedurfd ontwerp.
De parochie van Wye in Kent was een andere oude familiezetel. De kerk werd herbouwd door John Kemp, een inwoner van deze parochie.
In het uiterste zuiden in de parochie St. Ewe in Cornwall werd een andere tak van de familie teruggevonden. Wat nu overblijft van Trevithick wordt veranderd in een boerderij en is eigendom van Arthur Kempe.

 

KENNETH
(KENNETHSON, KENNIESON)
Zie MacKENZIE.


KENNEDY
(KANNADY, KENARDY, KENNADAY, KENNEDAY, KENNEYDAY, KENNEDIEM, MacKENNEDY, MacUALRAIG)
De Kennedys waren de dominante familie in zuidwest Schotland in de tijden dat de bevolking van dit deel van Schotland nog Gaelic sprak. Er wordt aangenomen dat de naam zelf Keltisch van oorsprong is in een samenvoeging van de woorden "ceann" en "eitigh", wat "grimmig uitziend hoofd" betekent. In het begin werd de naam steeds begeleid door het voorzetsel "MAC", wat bevestigt dat de familienaam Kennedy oorspronkelijk een voornaam was, zonder verwantschap echter met de voornaam "Kenneth".
De Kennedys van Dunure bezaten de landgoeden van Carrick en na een koninklijk huwelijk mochten ze aangesproken worden als de "Lords" Kennedy. Een broer van de 1ste Lord Kennedy, James Kennedy, Bisschop van St. Andrews en rector van de Universiteit van St. Andrews, was één van de meest notabele staatsmannen van het Middeleeuwse Schotland. Zijn college aan de universiteit bestaat nog steeds.
De 3de Lord Kennedy was de Graaf van Cassilis gedurende de vier jaren die voorafgingen aan zijn dood op het slagveld van Flodden.
Zijn familie bouwde later het prachtige kasteel van Culzean.
De familienaam Kenndy maakte ook zijn opgang in het noordoosten, waar de Kennedys enoteerd staan in de annalen van Aberdeen sinds de 14de eeuw.
Een zekere Ulric Kennedy ging van Carrick naar Lochaber in de 16de eeuw. Zijn afstammelingen waren bekend onder de rare naam "MacWalrick". Zij kwamane aan de leiding  te staan van de clan Cameron, waartussen ze leefden.
De Ierse Kennedys zijn van oorsprong van de familie "O Cinneide", die haar oorsprong had in County Clare. 
Zeggen dat de Schotse Kennedys oorspronkelijk Iers van afkomst zijn, is weinig zinvol, want alle Gaelic sprekende volkeren werden tot in de 19de eeuw door de zuiderlingen als "Erse" of "Iers" (Irish) betiteld.


KERR 
(CAR, CARR, KER, CEARR)
De naam Kerr is de Schotse vorm van "Carr", afgeleid van het Oud-Noorse woord "kjarr", dat "kreupelhout" betekent. Het is dus een plaatsnaam van oorsprong, alhoewel tegenwoordig geen enkele plaats meer onder die naam bekend is. In de 15de en 16de eeuw werd het als "Carr" gespeld, maar de moderne vorm is "Ker" (Roxburgh-tak) of "Kerr" (Lothian-tak). Er zijn meerdere aftakkingen van deze familie in The Borders, waarvan twee (deze van Ferniehurst en Cessford) een lange tijd wedijverden voor de job van bewaker van "The Middle Mars", een lucratieve grenspolitiejob. Een huwelijk in 1631 zorgde er voor dat beide afdeling samensmolten. Deze unie leverde het graafschap en markiesdom van Lothian op en ook het graafschap en hertogdom van Roxburgh.
Daar ontstond ook de legende dat de Kerrs linkshandig waren en hierdoor hun spiraaltrappen bouwden met linkse draad voor een betere verdediging tegen zwaardvechters.
Er gaan stemmen op dat de naam Kerr ook uit het Gaelic zou kunnen afstammen van "cearr", dat "verkeerd" betekent. Maar er is niets in de geschiedenis, ethymologie of zelfs in het gezond verstand om dit idee te helpen ondersteunen.

 

KERRACHER
Zie "Farquhar"


KINCAID
(KINKEED, KINCADE, KYNCADE, KINKAID)
De eerste mensen die de naam Kincaid gebruikten, waren een familie van Strathclyde-Britten die in de Schots-Engelse grenslanden woonden. De naam komt van toen iemand in Kincaid in het graafschap Stirlingshire woonde. De naam Kincaith, waaraan de familie hun naam ontleent, is vrijwel zeker van Gaëlische oorsprong, afkomstig van de Gaelische woorden "ceann", wat betekent "boven" of "hoofd" en "caithe", wat betekent "van het slagveld".
De familienaam Kincaid werd voor het eerst teruggevonden in Stirlingshire. Het vroegste bewijs van de achternaam Kincaid werd gevonden in de parochie Campsie, Stirlingshire ten noorden van Glasgow.


KINNAIRD
(KINNARD, KYNNARD, KENNARD, KYNHARDE, KINZERD, KINNART, KYNNART)
De kronieken van de familie Kinnaird gaan terug in de Schotse geschiedenis naar een oude stam die bekend staat als de Picten. De voorouders van de familie Kinnaird woonden in de baronie van Kinnaird in het graafschap Perth en als zodanig behoort de achternaam tot de categorie van bewoningsnamen, die zijn afgeleid van reeds bestaande namen voor steden, dorpen, parochies of boerderijen.
De achternaam Kinnaird werd voor het eerst gevonden in het voormalige graafschap Perthshire (Gaelic: Siorrachd Pheairt) in het huidige Council Area van Perth en Kinross, gelegen in centraal Schotland, waar ze sinds zeer vroege tijden een familiezetel in de baronie genaamd Kinnaird hadden. Radulphus Rufus had een oorkonde van koning Willem de Leeuw van de baronie van Kinnaird in Perthshire.


KINNEAR
(KYNNIER, KYNNAIR, KENNEIR, KINNER, KINNIER, MacENIR)
Je vindt deze naam voornamelijk terug in Schotland en in Ierland, maar ook overzees in America, Canada, Austrailië en Nieuw-Zeeland.
Deze naam is Noors van oorsprong door de invasie van Engeland, nog vóór de komst van Duke William in Hastings in 1066.
"Kinnaer" betekent "Chieftain" (clanleider).
De naam werd het eerst gebruik als familienaam van afstammelingen van een oude Pictische stam, die leefde in Fife, op de landgoeden van Kinnear bij Wormit.
Van oorsprong is de naam dus een plaatsnaam.

KING 
Het voorkomen van deze naam in Schotland en elders heeft iets van een enigma, want geen enkele drager van deze naam heeft ooit een koninklijke afkomstig geclaimd.
Een mogelijke theorie is dat namen als King, Prince, Pope, Lord, Knight en Page voortspruiten uit het feit dat in de Middeleeuwen elke stad zijn optichten en processies had, waarbij er ook folkloristische toneelstukken werden opgevoerd, gespeeld door steeds dezelfde personen. Er werden dans koningen, prinsen, ridders enz... uitgebeeld, waardoor deze "acteurs" bijnamen kregen als King, Pirince en Knight. De bijnamen werden dan meestal achternamen.
Een veel voorkomend karakter in deze middeleeuwen toneelspelen was de "Abt van Onredelijkheid" (Abbot of Unreason). Hier ligt waarschijnlijk de oorsprong van de Lowland achternaam "Abott". De "echte" abts waren celibatair en kunnen dus niet de oorsprong van deze naam zijn.

KILPATRICK
(KIRKPATRICK)
Gerelateerd met de "Calhoun"-clan.

KYNTOSH
(Kyntosh, Intosh, Intoch, Toshe, Tosh, McKyntosh, McKintosh, McKintoisch, McKintoch, McIntosh, McComtosh, McKintowse, McIntosh, MacKyntosh, MacIntoch, MacIntosh, McIntoch, Mackintowse, MacKintosh)
Zie "MacINTOSH".